خرداد ۹۱ > من هم مَرد شدم !

در اواخر اسفندماه سال ۱۳۹۰ ، موضوع ازدواجم ذهنم را به شدت درگیر کرده بود ولی ختم شد و یا شاید تازه آغاز شد …

بله … زندگی مشترک من و همسر مهربانم تازه آغاز شد .

خاطرات خرداد ۹۱ را برایتان می نویسم در حالی که امروز اول تیرماه است و حدود بیست روز از ازدواجم می گذرد . با گذشت این مدت ، نظرم نسبت به ازدواج خیلی تغییر کرده است .  سه ماه پیش بود که اولین گزینه را برای ازدواج کردن انتخاب کردم . همسر من ، اولین گزینه ام بود  . در تعطیلات نوروزی ، تحقیقات اولیه ام را تکمیل کردم و با خانواده ام صحبت کردم و خانواده ی خوبم هم مثل همیشه پشتیبانم بودند .

اواخر تعطیلات نوروزی موضوع به شکل رسمی با خانواده ی همسرم مطرح شد اما خواستگاری رسمی بنا به دلایل مفصلی تا اردیبهشت به تعویق افتاد ! بعد هم خواستگاری و بله برون و عقدکنون و …

بله دیگه … ازدواج کردیم ! ازدواجی که خاطرات شیرینی برایم ایجاد کرد که بعضی از آن ها را با شما درمیان خواهم گذاشت !

اولین خاطره همان لحظه ای بود که موضوع را به پدر و مادرم گفتم . چند شب قبل از سال تحویل بود . خیلی بهتر از آن چه فکر می کردم ، رخ داد و همه چیز را خیلی زود پذیرفتند . پدرم با شنیدن همان کلمات اولیه ی من ، موضوع را متوجه شدند .

جلسه ی خواستگاری هم پر از استرس و اضطراب بود . اولین بار بود که با خانواده ی همسرم مواجه می شدم . نشستی طولانی با همسرم داشتیم و در مورد خیلی موضوعات با هم صحبت کردیم اما با این وجود ، مسائل زیادی باقی ماند که بعد ها از طریق رایانامه ، بین من و همسرم مطرح شد و  باز هم اینترنت به دادمان رسید .

به لطف خدای متعال ، در حرم ولی نعمتمان امام رضا ^{علیه السلام} و در روز میلاد جواد الائمه ^{علیه السلام} عقد کردیم . عاقدمان هم حجه الاسلام پژمان فر ، نماینده ی مردم مشهد در مجلس شورای اسلامی بودند . اما لحظه ی عقد ، لحظه ی عجیبی بود . حس خاصی داشت که قابل وصف نیست . ( باید بروید و خودتان امتحان کنید 🙂 ) بعد از عقد هم دو رکعت نماز شکر در محضر همان امام مهربانی ها …

همسرم ، فارغ التحصیل مقطع کارشناسی رشته ی مدیریت هستند و با استعداد .

برای من و همسرم دعا کنید …